Таштанды үй, бала кездеги окуялар
Эски бузулган үй

Жайкы жылдын эң сонун мезгили. Балдар эс алуусун жакшы көрүшөт. Ар бир адам кооптуу окуяга баш ийүүнү каалайт. Эжем экөөбүз бир жума айылда, чоң энемдикинде калдык. Тилекке каршы, эч нерсе болгон жок. Ал күн сайын сценарийин кайталап жатты. Ал эми жан экстремалдык спортту баштан кечирип, канга адреналинди чыгаргысы келген.

Чынын айтсам тажадым, үйгө кетүүнү сурандым, кийин көпкө өкүндүм. Ата-энем мени шаарга алып кеткени айылга келгенде, дал ошол маалда неберелери таенемдикине түнөгөнү келишти. Өспүрүмдөр үйдөн чыгып кетүүгө уруксат берилет, алар менен дарыяга аман-эсен барууга болот. Эжем он жашта, мен тогузга жакындап калсам да, жалгыз адам алыска бара албайт.

Бермет менен Кыял келиши менен жашоо жаңы нукка бурулду. Бир гана мени үйгө алып кетишти, Айпери эжем калды. Ал үйгө келери менен эскерүүлөрү менен бөлүштү.

Бермет, Кыял жана Айпери жол боюнда жай басып бара жатышты. Айпери чарчады, сатып алдык. Токойдон мөмө-жемиш, жаңгак терүүнү каалабады. Кээ бирлерине уруксат берилбей, чоңдор бакчада активдүү иштешкен.

Жигиттердин оюна келген эң биринчи идея алюминий жана башка темирлерди чогултуп, металлга айлантуу болду. Аксакалдардын бирине берип, түшкөн кирешеге айылдагы дүкөндөн балмуздак, газдалган суу жана башка ар кандай таттууларды сатып ал. Кыял менен Айпери жолдо жолуккан жолду, бадалдарды жана ар турдуу чыйрактарды кылдат изилдеп чыгышты. Жаш казыначылар бир килограмм да алюминий алган жок.

Бермет ордунан токтоп, көпкө чейин алысты карады.

Бермет, эмнеге тоңуп калдың? Андан ары барып, бир саат тентип, мышык ыйлагандай чогулттук.

Кыял капа болду. Түшүндө балмуздак жеди, чындыгында эриндери каймактын даамын сезгендей.

«Мына, кароосуз калган үй. Ал жерде эч ким жашабайт. Келгиле, ошол жактан карап көрөлү, ээ?

— Корком… Ал ушунчалык капа жана коркунучтуу…

Кызматы менен жаңы кызматтарга жетиңиз
Профессионалдарга ишен!
Айпери астыңкы эринин тиштеп, эрксизден титиреп кетти.

Биз канча убакытты текке кетирип жатабыз. Бермет, сен биринчисиң, сенин идеяң. Кайраттуурак. А биз сени ээрчийбиз.

Ынтымактуу компания чытырман бадалдарды аралап, ээн, кыйраган үйгө карай жол тарта баштады. Бермет терезеден өрмөктөрдү шыпырып, ичинде эмне болуп жатканын карады.

Көрө турган эч нерсе жок, барып көрүш керек.

— Кантип кирүүгө, башка бирөөнүн үйүнө кирүүгө? Бул туура эмес. Чоңдор карганат.

— Бул унутулуп калган кепе. Мен чоң энемден бирөө барбы деп сурайм, акыркы беш жылда эч ким келген жок. Карачы, баарын чөп басып кеткен, мендей бийик.

Бермет эшикке тийгенге гана үлгүрдү, ал оңой эле багынып, чакырылбаган конокторду киргизди. Капа ачык экен. Жигиттер кылдаттык менен тегерете карап калышты. Экскурсияга баргандай бир бөлмөдөн экинчи бөлмөгө өтүштү. Бардык жерде эски веноктор, бейит ленталары коюлган. Баары калың өрмөк, топурак, чаң менен капталган. Бир бөлмө жабык бойдон калды.

— Ачабызбы? Кызык, ал жерде эмне мынчалык бекем катылып жатат? Ох, кайра көрө турган эч нерсе жок.

«Балким үйгө кетебиз. Бермет, карачы, жетишет. Ушунча кызык нерселер, муну ким чогултат? Чоң энеге баралы, ээ? Ал буга чейин пирог бышырган. Бул жерде мага ыңгайлуу эмес. Кеттик, чоң апа күтүп жатат. Чай ичип, бул үйдү унуталы.

— Мен ачмакмын. Кыйкырба, Айпери. Корксоң өз алдынча кете берсең болот. Жана күтүлбөгөн жерден бизди байлыктар күтүп турат. Жок, мен куру кол кетпейм.

Айпери коркуп кетти. Ар кандай адамдар аны эски, саргайган сүрөттөрдөгү эскирген, кара рамкалуу дубалдардан карап калышты. Бермет менен Кыял кулпуланган бөлмөнүн кулпусун кантип ачууну ойлонуп жатышканда, подъездден кадамдар угулду. Эски тактайлар кычырайт. Жигиттер коркуп калышты. Короого алып баруучу экинчи эшикти көздөй чуркап жөнөштү. Алар катуу кармалып турду. Костя бүт күчү менен аны буту менен кулатууга аракет кылды. Кадамдар күчөдү.

— Апа, мен коркуп жатам… Эми эмне болот?

— Ыйлаба, мен сени бул жакка сүйрөп келдим, кайра кайтарам. Паника болбоңуз, биз эшикти ачышыбыз керек жана боштук.

Кыргыл, карыган жана ачык эле достук эмес үн абдан жакын угулду:

— Мен келем… Кайда экениңди билем… Мен жакынмын! Чакырылбаган коноктор жакшы кабыл алынат.

Кыял менен Бермет чогуу эшикке жөлөнүшүп, эшик ачылды. Айпери кыймылдаган жок. Коркконунан буттары кеткиси келбей калды. Балдар аны кармап, короого шашылышты. Токтотууга убакыт жок. Веноктордун жана мүрзө ленталарынын ээсинен эмнени күтсө болот.

Тосмодон секирип өтүп, жаш авантюристтер жүгөрү талаасынын арасына жашынышты. Үйдүн эшигинен арык кемпир көрүндү. Анын кийимдери коркок кийген чүпүрөктөрдү элестетет. Колуна күрөк карматты. Бул эки ай мурун психиатриялык ооруканадан чыккан  байбиче болуп чыкты. Ал короодон көзүн шыпырып, көздөн кайым болду.

Кыял, Бермет жана корккон Айпери башка жол менен үйлөрүнө чуркап жөнөштү. Чоң эненин жумшак диванына жыгылгандан кийин гана кайра тынч дем ала башташты. Балдар өмүр бою сабак алышты. Башка бирөөнүн таштап кеткен үйү эч кандай жакшылык алып келбейт, бирок укмуштуу окуя кызыктуу болуп чыкты.