Ал убакта мен жашмын турмуштун ачуу таттуусун коро элек бир бактылуу адам элем!
Бойго жеттим уйлондум,кыздуу болдум.бактылуу жашап журдук! арадан жылдар отту,баары озгорулду аялым мага дагы экинчи кызды тороп берди! Мен неге эркек балалуу болбойм? Неге мага эркек тороп бербейсин деп аялымды ызылдатчуу болдум кундон кунго,ичимдикке мына ошентип жакындай баштадым…..кун отту ай отту,мезил алмашты аялымдын боюнда болду! Ал эркек болот,эркек болсун деп аялымдын мээсин ар бир саатта эзчуу болдум! Аялым айына жеттип толгосу башталды,ооруканага жеткирдим,3сааттан кийин врачтар мага суйунчу кыздуу болдунуз деди! Унчукпастан уйго кеттип калдым аялымды уйго чыгарып келгенге да барбай койдум….дагы мен ичимдикке жакындадым,арактан башка эч нерсе мага жакын сезилбеди,мен учун арак жашоомду ондой тургансып сезилди…бир куну мас болуп уйго келдим ачуу жиним менен!
Аялымды карасам короодо кийимдерди жууп аткан экен,кичинекей наристени колума алдым дагы аялыма коргозпой чон жолду коздой жонодум! Наристени машиналар отто турган жолдун ортосуна таштап салдым да,озум уйго келип жатып алдым….аялым уйго кирип наристесин издегенби айтор такыр таппай кыйкырып ыйлап кочону коздой жоноптур….жолдун таптак ортосунда жаткан наристесин коруп эс учун жоготуп кулап тушуптур наристеге жетпей,аялым наристеден ажырадым деп ойлосо керек…..ошол кезде кошуна бала жол жээктеп келе жаттып менин кызымды жолдо жатканын коруп чуркап келип,беттин ачып караса менин кызым экенин тааныптыр….ошол кызымдын омуру бар экен,ошол кезде машиналар отпогонун коруп тан калдым! Аялым ошол кундон,ошол учурдан тартып оорулу болуп калган,нерви каттуу чочуп калса керек! Мына эми башталды татаал турмуш,аялым оорулу болуп эч кимди тааныбай,ар кандай суйлоп,озу эмне суйлоп атканын билбей турган болду! Уч кызымды интернатка бердим,мен аларды кантип багат элем? Аялым чечинип кочого чыгып кетмей жайы бар,кичине балдарды таш м-н кууйт,адамдарды согот! эх жашоо мен деги эмнелерди кылып койдум деп озум жалгыз отуруп алып ыйлачуу болдум! Аялымдын убалына калдым! Мен куткон эркек баланы оорукчан болуп калгандан кийин тороп берди…убакытты кутконумдо балким мага ушинтип тороп бермек экен! Аялымдын оорусу дагы уламдан улам кучоп баштады…оорусу кармап оз билгендерин кылат,азыр куну тунун эки колу танылып турат байкушумдун!….кыздарым каникул болуп уйго келгенде энесин коруп алышып ыйлап сыздашат! Ушунун баарына мен куноолумун,кыздарымды энесинен тируулой ажыратым, аялымдын бактысын мен талкаладым.мен деги ким болдум таш боормун деп азыр ар бир секунд озумду озум жемелечуу болдум… кантсем куноомдон арылам….
Ар бир ЭНЕ АТА ден соолукта узак жашасын!
