Turmush — Талас районунун Ак-Жар айылынын 57 жаштагы тургуну Бермет Дөңбаева 9 баланын апасы. Аймактык кабарчы аны менен таанышты.

Өзүнүн айтымында, Талас районунун Көк-ой айылында туулган. 1981-жылы мектепти аяктап, 1982-жылы турмушка чыккан.

«1984-жылы 2 жылдык студиядан актёрдук чеберчилик боюнча билим алгам. 1985-жылдан баштап 2004-жылга чейин Талас райондук борборлоштурулган китепканасында китепканачы болуп иштеген. Менин өз кесибим менен театрга келип калуума бул китепкананын аябай жардамы тийди. Ал жерде ар бир улуу акын-жазуучунун туулган күнү, мааракесин белгилеп жатып, ар кандай театрлаштырылган иш-чараларды койчубуз. Менин талантымды ошондогу Талас облустук драма театрынын жетекчиси көрүп калып, «сенин талантың бар, театр ачылса алып кетебиз» деп кеткен. 2004-жылы кайрадан актёрлук боюнча окуп келдим. Кийин Талас облустук драма театры ачылганда 2008- жылдан бери К.Медетбеков атындагы Талас облустук драма театрында эмгектенип келе жатам. Театрда көбүнчө эненин ролун аткарам.

Бир күнү шайтандын, бир күнү кайнененин, бир күнү пейили кенен жер эненин, бири күнү боорукер апанын айтор бардык ролду өзүбүзгө сиңиребиз. Баарынан да Мар Байжиевдин «12 күн» комедиясы боюнча спектаклде башкы роль Болдукандын ролу өзүмө жагат.

Гастролдо да ар кандай кызыктуу учурлар болот. 2011-жылы Тажикстандын Душанбе шаарына фестивальга барганбыз. Ошондо 6 ашуу ашып бардык. Памир тоосун ашып жатканда, биздин маршруттун багажы түшүп калыптыр. Аны биз билбей кете берип, бир маалда багаж жок. Кайра артка келип алып кеткенбиз. Көрсө бурамалары бош болуп түшүп калганын эч ким билбей калыптыр», — деди ал.

Актриса айым жолдошу экөө 9 баланын ата-энеси.

«1982-жылы Талас районунун Беш-Таш айылына келин болуп баргам. Ал жерде 3 балалуу болгондон кийин жолдошум каза болуп калды. Экинчи турмушума Талас районунун Ак-Жар айылына 2000-жылы келин болдум. Ал учурда менин 3 балам, жолдошумдун 4 баласы бар болчу. Жолдошумдун дагы жубайы каза болуп калган экен. Мен башында укканда эле, балдарды өзүмдүн баламдай карайм, энелик мээрим төгөм деген ниет менен баргам. Жолдошум дагы менин балдарыма камкор ата болом деп сөз берген. Экөөбүздө чын эле үй-бүлөлүк жашоодо сеники меники деген уруш дээрлик болгон жок. Баарына бирдей карап, мамиле кылдык. Жолдошум 2 кыз, 2 уул, менин 1 кыз 2 уулум менен баш коштук. Андан соң 2 уулдук болдук. Ошо менен 9 баланы чоңойттук. 3 кызыбыз тең жогорку билимдин ээси болушту. Балдарыбыздын үчөө үйлөнүп, өзүнчө түтүн булатып жашап жатышат. 16 неберебиз бар.

Жолдошум, үй-бүлөм бир дагы жолу менин жумушума түшүнбөгөн мамиле кылышкан жок. Мен гастролго кеткенде жогумду билгизбей, өздөрү тамак жасап, үйдү жыйнап олтурушат эле. Мен репетиция кылганда, үйдө тыптынч абал жаралып, бирөө да катуу сүйлөбөй калат. Жолдошум өзү архитектор, Таласта бир канча курулуштун автору. Искусство адамы болгондуктан чыгармачылыгымды колдоп турат.

Эң таң калычтуусу жолдошумдун 2 кызын тең эл мага окшоштурушат. Өзүмдүн кызым мага түспөлдөш эмес (күлүп). Эң эле мени сүйүндүргөн окуя болду. Бул кенже кызыбызды турмушка узаткан учур болчу. Мен келгенде ал кызыбыз 1-класс эле. Жолдошумдун кенже кызы болчу. Ошондон баштап, өзүм карап, өзүм тарбиялап чоңойттум. Окууну аяктаганда, Улуттук университетте окуду. Ал жакты аяктап, иштегенине 1 жыл болгондо өзүнө түгөй тааптыр. Атасы экөөбүз сүйүнүп, турмушка узатканы камданып калдык. Кудалар менен жолукканда алар «Биз үй-бүлөңөр тууралуу сураштырдык. «Өзүнүн апасы эмес, бирок өз энесинен артык бакты» деп жооп беришкенин айтышты. Мен аны угуп, аябай толкунданып, ак-жарлык кайын журтума ыраазы болдум. Мен кесибим, үй-бүлөм менен бактылуумун. Биринчи кезекте үй-бүлөм баалуу болсо, андан кийин кесибим ардактуу», — деди ал.