«Күзүндө бөлүнүүнүн жыты келет»
Назар өзүнөн өзү күлүп койду: карыганда ыр жазганды айткан. Бирок карылык деген эмне? Элүү беш өттү. Бирок бул жерде ооруйт, ошол жерде ооруйт. Же өзү үчүн жараларды ойлоп таап, ага ишенгендир. Бирок, жүрөк чындап тынчсызданып жатат. Даңк, жолдош, тамашалар:

— Сен, Назар, бир ууч “химияны” жуткандан көрө, жүз грамм ичкенди жакшы көрөсүң.

Ага даңк! Назардын ага кандай жаман мамиле кылганын билсе кана. Ал эми баары Вику үчүн — сүйүү ишке ашкан жок.

ВИКА,ВИКТОРИЯ Жеңүүчү. Ошентип, ал баарын жеңди — Назар, Славик жана анын башка достору жана жолдоштору шыбырап: сага анын кереги жок.

Слава Виканы сулуу деп атаган. Жана бул анын колунан келишинче сарказм болчу. Мунун баары ал жумушка барган арзан көйнөктөрүнө ыңгайлаштырылган курлардын айынан. Түрдүү түстөр, айрымдары кездемеден тигилген курлар жана кайыштар жөнөкөй кыздардын көйнөктөрүн «ашыктады».

Слава бардыгын, бардыгын колхоздун председателинин уулунун абалынан тартып ченеди. Колхоз кичинекей жана анча бай болбосо да, Славиковдун үй-бүлөсү жакырчылыкта жашаган эмес.

“Краля” да айылда төрөлгөн. Жалгыз энеси менен. Бул үчүн кызды күлүп жиберишти. Вика мектепти бүтүп, айылдан кетүүнү күтө алган жок. Жакшы окуганы да теңтуштарынын жан дүйнөсүн жибиткен жок.

Виктория алардын уюмуна машинистка болуп иштеген. Мен бул өнөрдү айыл өкмөттөн үйрөнгөм – ал жерде апамдын жеңеси машинкада отурган. Юлия таеже сууну карады. Кызга басма керек болчу.

Эркектер командасы сулуу жаш машинисткага көңүл бурду. Вика Назарды өзгөчө жактырды. Назардын жолдошу куу Слава кыздын өмүр таржымалын казып, өкүм чыгарды: бул алардын талаасы эмес.

– Досум, өзүңө кел, – деп үйрөттү Назар. — Виканын байлыгы да, татыктуу үй-бүлөсү да жок. Апам фермада иштейт. Ата… Анын кайда, ким экенин ким билет. Аны кара. Эки көйнөк баары «сеп». Балким ал байкуш кийимин кооздогон курлардан башкасы. Өзүн сулуу кылып көрсөтүү.

— Славик, ал мектепти жакында эле бүттү. Дагы эле үйрөн, акча тап.

— Анан апасына окшоп запастык дөңгөлөк менен баланы алып келет.

Назар жолдошунун айтканын укпай койду. Ал кызды кинотеатрга, балмуздак жегенге чакырды. Кайда барам деп сунуштаган сайын анын корккон көздөрүн көрдүм. Жашыруун оору менен кубаныч аралашты. Ошондо Вика уядан кулаган балапандай болуп, дүйнөгө таң калып карады – чочуп кетти.

Вика Назардан ыр жазууну суранган. Ал өзү да акындыгынан уялчу. Ал эми лирикалык саптар уят-сыйытты сурашпады – ашык жигиттин жүрөгүнө чакыруусуз кирип келди.

-Сизди сулуулукту эмне кызыктырды? — деп сурады Слава Назар. — Айланага кара. Канча кыздар сен үчүн өлүп жатышат! Ал эми эжеме жагат. Сенчи.

Назар жолдошунун каустикалык сөздөрүнө көңүл бурган жок. Вика пединституттун сырттан окуу белумуне киргенде кубандым. Жакында аны ата-энеси менен тааныштырам деп ойлоду. Аларды ынандыр: бул кыз дүйнөдөгү эң мыкты кыз. Ал эми калганынын баары маанилүү эмес.

Вика Юлия таежеси аяктаган облустук ооруканадан кечинде жатаканага кайтып келе жаткан. Күзгү жамгыр. Мен басып өткөн аянтчадагы чырактар ​​бирден жана күңүрт жаркырап турду. Биринчиден, аны бирөө жыгып салды. Анан ал кийимдерин айрып баштады. Коркконумдан кыйкыра албадым. Ал рухтар даңк менен муунган.

— Бул сен… сен, Славик, — кыз акыры дем салды. — Мен полицияга барам.

Жооп катары зордукчу кызды катуу урган. Жана кычырап:

— Жөн эле аракет кыл. Түнкүсүн тентип, укмуштуу окуя издеп жүргөнүңүздү эртең баары билишет.

– Эмнеге мени мынчалык жек көрөсүң?

— Эжем Назарды жакшы көрөт. А мен аны. Андан кутулбайсың – кол кармашып кетесиң. Убада. Эми «жаңы» жашооңуздун башталышын карап көрүңүз.

Ал кечки үрөйүн эч кимге мойнуна алган жок. Ал мындай деди: кээ бир хулигандар кол салышты. Эптеп тирүү кутулду.

Жумушта кыздын боору ооруду. Өргүү берилди. Кечке жуук анын сабалганын эч ким көрбөсүн деп, үйүнө келди. Баарына апама айттым.

Жумушту алмаштырып, ал жигитти унутуш керек.

— Мен аны сүйөм.

«Мен да сүйчүмүн.

Анан Вика боюнда бар экенин билди. Бир тамчы да өкүнбөй бойдон алдырууга макул болду. Балдар жокпу? Ошондой болсун! Билүү: эч качан зордукчудан баланы сүйө алба.

Назарга болгон сүйүү Даңктан коркууга айланды. Экөөн тең качты. Жаңы жумуш издеп жүргөн. Тагдырымды каргап түнү менен ыйладым.

Назар кызды сооротууга аракет кылды. Мен аны сабагандан кийин милицияга кайрылышы керек болчу деп ишендирдим. Ал эң жакын досунун уяттуу жоругу тууралуу эч нерсе билген эмес. Ал эми Слава Виканын көзүнө күлүп жиберди. Анан эскертти: аракет кыл, бирөөгө айт.

Вика Назарга айтты аны сүйбөгөн ару. Ал менден алардын жолугушуусун жана ал жөнүндө унутуп коюшумду суранды. Анда Назар мындай деп жазган:

«Күзүндө бөлөк жыттанып,

Жолугушуу жаз жыттанат…

Мен сенсиз жашай албайм,

А мен сени менен боло албайм…

Вика жумушун алмаштырды. Ал аяктаган. Болгону ал бала бакчада иштей алган эмес. Балдар ага болгон окуяны эске салышты. Ошол коркунучтуу кеч жөнүндө. Аборт жөнүндө. Ошондо ал сүйүүсүнөн баш тартты. Эстутум эс-тутумдун үстүнөн учуп кетти. Бул менин жүрөгүмдү абдан оорутат.

Ал карыган балалуу жесир аялга үйлөнгөн. Бир нече жылдан кийин, ал өзү жесир болуп калды. Ал киши батирден чыгып, жакшы киреше тапкан. Анын өмүрүнүн календарында отуз так болчу.

Вика дизайн курстарына жазылды. Олдоксон көйнөктөрүнө түрдүү кайыштарды ыңгайлаштыргандан бери талант уктап калган эле.

Күйөрмандарга үмүт бербейт. Мен экинчи турмушка чыгууну каалаган эмесмин. Жашоонун мазмуну сүйүктүү оюн-зоок дизайны болуп калды. Анан баары бузулуп кетти. Үй-бүлөсү менен ошол жерде жашаган маркум күйөөсүнүн эжесине чет өлкөгө сапар. Анын үйүн жабдуу. Эжем Виканы досторуна сунуштады. Мыйзамсыз иштеген. Убакыт өттү. Кыздын дизайнерлик таланты чет өлкөлөрдө да бааланган. Алар иштөөнү сунушташкан. Мыйзамдуу түрдө. макул болду. Талаптуу кардарлар анын ишине канааттанышты.

Назар Славиктин эжесине турмушка чыккан. Бирок чогуу жашоо бактысыз жана жүзү жок болчу. Балдар жок, кубаныч жок. Аялынын түбөлүк жемелөө менен: адамдар жакшыраак, кээде кымбатыраак. Же: эмне үчүн ата-энең дачаны сага эмес, агаңа жазып берүүнү чечти?

Анткени анын эки баласы бар! – деди күйөөсү ачууланып.

Слава бөтөлкөнүн ичин караганды жакшы көрчү. Бир жолу “жакасын” жакшылап жатып, Назарга “мойнуна алды”:

Эсиңдеби, сенин сулуулугуң качан сабалган? Ал дагы зордукталган. мен жасадым. Сиз жана эжеңиз үчүн. Ал сага тең эмес, дал эмес. Ал эми атам мага жакшы сеп берди. Мен ар кимдин эжесимин, баарына. Краля ошондо эч кимге унчуккан жок.

— Эмне деп жатасың, Славик? Кандай зордуктоо? Эмне, сага конокко чуркап баратабы “куйрук”? Алкоголдук ичимдиктерге мынчалык берилбеңиз.

— Жок. Ал эле. Мен эжем үчүн.

Ошондо Назар жездени жек көрүп калды. Мен аны башыма алдым. Бирок өткөндү кайтара албайсың.

Вика тааныш атырдын жытын сезгенде титиреп кетти. Мен артыма карадым. Слава анын артында супермаркетте турган. Ал да аны тааныды. Экөөнүн көз карашы бири-бирине сөз менен караганда көбүрөөк айтып берди. Чечишти. Ал тез эле басып кетти. Бул керек: ал туулган шаарына келгенде биринчи жолу туруштук бере албаган адам болгон.

– Мен сенин ууруңду жаңы эле көрдүм, – деп мактанды Слава Назарга.

-Эмне, кайра эле «куйрук»? Сиз спирт ичимдиктерин жыттап жатканын угуп жатам.

— Акмак! Мен сенин азыр кандай экениңди көрдүм. Ушундай айым! Жүз пайыз окшойт. Чет жерде күрөк менен акча тырмоодо болсо керек. Же балким ал бай сүйгөндү тапкандыр. Мен анын дөңдүн үстүндө иштеп жатканын билдим.

— Менин көзүмдөн кет!

— Баарыңар аны жакшы көрөсүңөрбү? Мен эжем үчүн…

Назар жездени үйдөн чыгарды. Күнөөдөн алыс. Анткени Славиковдун мойнуна алган сөздөрүнөн кийин ал өзү үчүн сыйланган эмес.

Ал эми түнкүсүн уктай албады. Ал сүйүп калган жөнөкөй пахта көйнөкчөн татынакай кызды эстеди. Ал эми Vika чакырган биринчи тасмасы. Бул Индия киносу болчу. Улуу жана трагедиялуу сүйүү жөнүндө. Ал Вика менен бактылуу болмок. Алар эки же үч балалуу болмок.

Жүрөккө бычак сайган. Турду. Сууга мас болуп калдым. Сагынычтын натыйжасында кайгылуу поэтикалык саптар жаралган. Ошол үзүндүлөрдү ак баракка жаздым. Бир жолу. Аялы уктап калыптыр. Терезеден күздүн салкын кечи көрүндү.

Назар супермаркетке көп келчү, ал жерден Слава Вика менен таанышкан. Аны көрүш керек. Чынында ал эмне дээрин билбей турду. Анан билбегенден коркту.

Аны көздөй жакшынакай, назик аял келе жатты. Жүрөгүм катуу согуп, жыгылып, эч ким билбейт кайда. Аны менен таанышканы бардым. Жана токтоду. Ал чындап эле ага эмне болгонун билүүнү талап кылбаганы үчүн өзүн жемеледи. Мен жумуштан чыкканда Виканы издеген жокмун. Эң жакшы дос — арамза. Славиктин «мойнуна алганынан» кийин анын бетин эмне тыгып салбасын. Сүйбөгөн аялы менен жашайт. Эрте карыган, анын теңтуштары дагы эле шоодай көрүнөт.

Башка тарапка бурулду. Жанынан Вика Виктория өтүп кетти. Кымбат атырдын изин калтырды. Анан анын муздак полдо жаткан жүрөгүнө чач кычкасы менен басты окшойт. Анткени ал абдан ооруду.