Бир караганда менин үй-бүлөм абдан жөнөкөй. Апам анча деле оор эмес жумушта иштейт, менимче, ал муну жөн гана көрсөтүү үчүн кылат. Биздин негизги багуучубуз ата. Негизги жумушунда иштейт, кечинде экинчи жумушка чуркайт. Кечки саат тогузга чейин аны үйдө күтпөгөн оң. Ал эми дем алыш күндөрү акча табуу үчүн толук эмес жумушка орношуп, мүмкүн болсо, кошумча тыйын бөлөт.
Менин дагы бир иним бар болчу. Ал болгону 10 жашта эле. Апам дайыма үйдө болгонуна карабай, мени менен, анан агасы менен иш жүзүндө мамиле кылчу эмес. Күндүз бизге чоң апалар, жеңелер келишчү. Ал эми түнкүсүн атам бизди багып жатты. Жумуштан кийин аябай чарчап, бутун араң сүйрөп үйгө келди. Бирок сыйкырдуу болуп, уктаар алдында уулуна биз менен ойноп же китеп окуп бергенге күчү жетчү.
Атам мен үчүн баатыр болгон жана болуп келген. Биз аны менен бир нече мүнөткө жалгыз калсак да, мен бул жолу абдан ыраазы болдум. Кыска убакыттын ичинде атасы тынчтандырып, колдоо көрсөтүп, баалуу кеңештерин бере алган. Негизи мен атамды абдан жакшы көрчүмүн . Апаң жөнүндө эмне айта аласың…
Апамды өзүнөн башка эч нерсе кызыктырчу эмес. Ал өзүнүн сырткы келбетине, кийимине, алдыдагы сатыкка, достору менен жолугушууга жана башка ушул сыяктуу нерселерге кызыкчу.
Кээде ал бизге кечки тамак жасаганды унутуп калган учурлар болгон. Андай учурларда экинчи жумуштан кийин кечке жуук келген бизди атабыз тойгузчу.
Апама болгон сүйүүмдүн жоктугу анын үй кожойкеси болгондугу үчүн эмес. Булардын баарынан тышкары ал табиятынан да өтө кыйын адам болчу.
Балалык жана жаштык кезимде анын мага суйлогон жаман сөздөрдү уктум. Мен олтуруп, чындап аракет кылсам, балким, ал жөнүндө жакшы эсимде жок болот. Ал ар дайым мени алдаган жана көп калп айткан. Анан мен чоңойгондо, анын манипуляция ыкмалары мага иштебей калганда, ал менин иниме өттү.
Ал мага ылай ыргытып жиберди. Ал мени ушинтип кемсинтип коюшу мүмкүн – анын маанайы начар болгондуктан. Ал мага кыйкырып, каалаган жерде — көчөдө, атүгүл мектепте, классташтарымдын көзүнчө, жада калса досторумдун көзүнчө да чакыра башташы мүмкүн.
