Башымдан откон окуя.
Мен башымдан откон кездеримди эскерип жазып турамын. Апам менен атам уйлонушуп копко чейин балалуу боло алышбаптыр апамдын боюндагысы турчу эмес экен мага айтуусу боюнча менден мурда эже акелерим чарчап калган экен. Анан мени тилеп сурап журушуп мен торолгондо туруп калсын деп атымды Турсунай коюшуптур.Ошентип кундор улана берди мен уч жашка толгон кезим.Атам ичип келип апамды сабай берчуу экен.Бир куну таенем апамдан кабар алганы келсе атам апамды сабап жаткан экен таенем апамды мени алып кетип калат жашабайт деп ошентип атам менен апам ажырашып кетишет.Анан апам коммерция кылганы москвага кетет ал жакта иштеп калат иши жакшы болуп кез кезде уйго айылга келип турчу апам келген кезде айылдын баары туугандар кубанышчуу белектерин которунуп келчуу бечара апам аябай жакшы аял эле.Мен апам келген кезде эркелеп болбой калчуумун баары менин козумду карашчуу айтканымы кылышат эле.Мен ал кезде апамдын жалгыз эрке кызы элемин .Ошентип мен мектепке окуга да бардым апам каникулда келип мени шаарга алып кетчуу.Апам иштеп журуп экинчи турмушка чыкты кызым жалгыз болуп калды деп ойлогонбу апам байкуш мага шерик тороп берейин деп боюнда да болуптур.Апам торорго жакын калганда катуу ооруп операция болуп каза болуп калат баласы уч кун жашап ал да чарчап калат апам ошентип москва шаарында операциядан чыкбай каза болот.Ошол кунду эстегим да келбейт.Апам каза болгон жылы мен 10 жашар кыз элемин.Апан келет экен деп баары мени жалооруп карашат мен болсо суйунгонумдон апамды сагынган жаным алдымдан ким чыкса апам келет деп суйунчулодум.Мактанып аябай кубандым апам келет деп суйундум.

Уйго барсам туугандардын баары бар мени уйго алып кирип кийинтишип машынага салып алып кетишти мен эч нерсеге тушунбодум Ошентип узаак жол журуп экинчи атамдын уйуно бардык эл коп уйуно киргизишти кирсем кроватта апам байкуш эги менен башы танылган козу жумулуп жатыптыр. Мее апамдын олгонуно ишенген эмесмин бир маалда бир киши келип коштошуп алгыла деп чыгып кетти туугандар баары ыйлап жатат менин козум дон жаш чыкбай койду качан апамды алып кетип жатканда апамды жоготконумду билип окуруп ыйладым ушул кезге чейин эсимде машынанын артынан жугуруп ыйлаганым .Тагдырдын буйругу менен жалгыз калдым апам же бир тууганым жок.Таенемдин колунда чонойдум кундор улана берди ошентип онунчу класста окуп жургондо таенемден да ажырадым.Андан кийин мени эки таежем багып окууну бутконумдо озубуздун айылга турмушка беришти.Менин азыр торт кызым бар кудайга шугур кыз балага апа бир тууган аябай керек болот экен мен азыр ушул кунго чейин апамды сагынып жашап келемин.Апасфз жашоо кыйын экен.