— Ушундай болорун билип, жашырып койдум. Сен кетээринди билдим
Кээде жумуш сактайт. Жаман ойлордон, ойлонулбаган аракеттерден. Ага башыңыз менен чөмүлүп, убакыттын кантип учканын байкабай каласыз. Тимурдун жеке жашоосу жарылып кетти. Эгер сиз бул жөнүндө дайыма ойлонсоңуз, сиз оңой эле жинди болуп кетесиз.
— Эй! мукам үн угулду.
Тимур эшикти бир карап койду. Рита. Дмитрийдин мурунку жубайы анын катышуусу тагдырдын укмуштуу белеги дегендей, ишкер позаны алды.
— Салам бергени келдиңби? Тимур кагазга көмүлгөн. Ал бош эмес. Анын маанисиз сөздөрүнө маани бербейт.
— Ал гана эмес, — ал кеңсеге учуп келип, карама-каршы жерге отурду, — мага… кредиттик карта керек. Эң ыңгайлуу шарттарда.
— Мен кардарларды тейлөөнү токтоттум. Мурунку күйөөңүз менен байланышыңыз.
Дима Ританы айнек тосмодон байкады. Колдорун сунуп катып калды. Мен бул бурулушка таң калдым.
— Эч нерсе. Күтө берем, — Рита куу жылмайды.
— Жакшысы эшиктин сыртында — Тимурду курчоого алды. Ал Димасыз эле жетиштүү көйгөйлөргө туш болгон.
— Мен түшүндүм окшойт. Соняга ачууланып. Тынчыбыз дагы мыкты болду.
Тимур документтерди таштап, отургучка жөлөндү. Дал ушул! Рита бир себеп менен келди. Ал аялы тууралуу жаңы ушактарды алып келди.
«Соня биздин балабыз менен ооруп жатат» деди ал.
— Ооба. Кирилл тез-тез ооруп калат. Ал эки менен күрөшүү кыйын болот.
Тимур кабактарын чытырды. Ал эмнени көтөрүп жүрөт? Соня кош бойлуубу?
— Демек, билбейсиңби? — Рита чочуп кетти, — ошентип сюрпризди буздум. Кандай уятсыздык.
– Бекер эле Дима менен ажырашып кеткенсиң. Бири-бириңерге тургула,- Тимур чыгууну көздөй кол булгалады. Бирок Рита жакындап келип, үстөлгө эңкейди.
— Биздин клиниканын баары болжолдоп жатат. Бул кимдин баласы?
— А сен менин күмөнүмдү жок кылуу үчүн келдиң. Убактыңды текке кетирип жатасың. Менин убактым.
Рита жылмайып, нааразы болуп, кеңседен чыгып кетти. Шайтан. Аны таарынтып алуу, көтөрүү мүмкүнчүлүгүн колдон чыгарбайт. Жөн эле бир деталды өткөрүп жибердим. Сонянын жеке жашоосу аны кызыктырбай калды. А ооба… Тимурдун баласына эч кандай тиешеси жок.
Аялына бара жатып, ошентсе да телефон чалып, продукциянын тизмесин тактады. Алар дагы эле үйлөнгөн, Кирилл анын уулу. Үй-бүлөсүнө кам көрүү анын милдети.
Тимур Соняны суйлошуп кетейин деп чыканагынан кармаган жок. Унчукпай ашкананы көрсөттү. Ал позицияда, бул нерсени түп-тамырынан бери өзгөртөт. Өзүнүн баласы болсо, колтугуна салып көтөрмөк. Тимур бир жолу Кириллдин сиңдиси болгон кызы жөнүндө кыялданган.
Соня абдан тил алчаак болгон. Ал карама-каршы отуруп, сынган эринге көңүл бурду. Бирок Тимур андан озуп, суроону биринчи берди.
— Кандай узак?
Букачарды чапкыла. Соня калчылдаган колдорун столдун астына катып, өзүн табигый алып жүрүүгө аракет кылды. Бирок Тимурду алдай албайсың. Аны менен жети жыл жашап, аялын окууга жетишкен. Ал толкунданып, кубарып кетти. Тимур Соняга бир стакан суу куйду.
– Беш жума, – деди ал муунгандай.
Эмнени далил кылыш керек. Сөзсүз ал эмес.
— Анан бактылуу ата эмне дейт?
— Ал… төрөбөй эле кой дейт.
Тимур муштумун столду катуу чаап жиберди. Соня отургучка ыргып турду да, дароо курсагынан кармап алды. Ал батына албайт, ал билген. Албетте, ал баланын жардамы менен сүйүктүүсүн жакын кармагысы келген.
— Ошон үчүн түндө мага келдиң. Акыркысы атам. Туура?
Унчукпай. Унчукпоо, макулдуктун белгиси.
— Эмне кылайын Тимур? — Соня чыдай албай ыйлап жиберди — жалгыз мендей… экөө менен. Мен кыла албайм.
— Жакшы болосуң. Мен дагы эле ошол жердемин.
Ал ыйын токтотуп, чоң көздөрү менен күйөөсүн карады.
— Кирилл мени менен жашайт, — деди ал көптөн бери тилде жүргөн нерсени.
Уул. Тимурду ушул жылдар бою үй-бүлөдө кармады. Ал үчүн чыр-чатакты болтурбоо үчүн көп нерсеге чыдаш керек болчу. Мына эми Тимур уулу үчүн гана кыжырын келтирген аялдын алдында отурат.
Каалаган убакта көрөсүң, – деп убада берди ал аялынын жүзүнөн таң калганын байкап. Ал макул болот. Азыр эмес, кийинчерээк.
Соня үшкүрүнүп, башын чайкады. Ушундай Тимур аны ашканага таштап кетти. Депрессияланган жана бузулган. Аны менен, баары абдан ачык. Дагы бир чечилбеген маселе бар.
Варя аны үйдө күтүп жаткан. Ал анын мойнуна чапкысы келди, бирок ал колунун ишараты менен аны токтотту. Ал бут кийимин акырын тээп, пальтосун чечип, анын маңдайына таш болуп туруп калды. Тимур ага бүгүн тийген жок, бир да жолу кучактап алган жок, эми аралыкты кармады. Варя анын өбүү менен башын булуттайт, ал дагы ага ишенет.
— Сага эмне болду? Варя анын эриндерин карады. Тимур кашын көтөрдү. Болбогон сөз. Акылын жоготуп, кайра уруша кетти. Анын айынан – көйнөгүңдө кан бар.
Тимур артка чегинди.
«Влад мени көргөнү келди», — деп жооп берди ал суук. Реакция заматта болду. Варвара терең, узун дем алды, бирок дем чыгарууну унутуп койду. Анан ал чочуган көздөрү менен карады – сиз бул милдет менен гана байланган эмессиз. Ага наалат! Дагы бир нерсе. Сиздин планыңыз бар болчу. А сен аны сындырдың. Ушундайбы?
Варвара бөлмөгө чуркап киргиси келди, бирок Тимур анын билегинен кармап токтотту. Жеңил кысып, жөн эле кармап турду. Ал Варяга эч качан орой мамиле жасаган эмес жана азыр анын физикалык азабын тарткысы келбейт.
б.
— Варянын планы кандай? Сүйлө. Болбосо, мен Владга барышым керек.
«Жок» деп акыры дем алды. Аспен жалбырагындай титиреп баары – десем мени таштап кетесиң.
Тимур кыймылдаган жок. Ал суроосуна жооп күтүп жатты. Бир аз унчукпай отургандан кийин ал өзүнчө баштады:
— Мен сиздин батириңизге бир себеп менен келдим. Туура?
— Туура, — Варя көз жашын тыйып койду. Анын көзүн жаап, ичинен муунтуп салышты.
— Анда эмне?
— Анан… — деп башын ийинине кысып, — банкка коркутуп, сага келишим керек эле. Аялыңа эмне дейм.
— Мен сага кредит берип жатам. Анан ар ким өз алдынча калат. Сен иниңди сакта, мен үй-бүлөмдү сактайм, – деп ойлоду Тимур, – аягы кандай жакшы болмок!
Варя уялып көзүн жашырып жашын төгүп жатты.
— Баары план боюнча болгон жок. Неге?
— Бир жумадан кийин келдиң. Мен үчүн күтүлбөгөн жерден. Мени таарынтып алганбы деп чочуладым. Мен ошондо баары жок экенин билдим. Мен сүйүп калдым, Тимур.
Анын көкүрөгүнө жүзүн көмүп ыйлап жатты. Аны кантип түртүүгө болот? Тимур кумирдей ордунан туруп, билегинен кысып кете берди.
«Мен ишене албайм, Варя, сенин мындай нерсеге жөндөмдүү экениңе, — деди ал муздак үн менен, — бул окуядагы эң жаман нерсе эмне экенин билесиңби? Менин ордумда башка бирөө болушу мүмкүн. Сен мени менен жаткан биринчи түнү эле аны менен уктамаксың.
— Тимур… — деп ыйлаган жүзүн көтөрдү. Алсыз жерин билет жана басат.
«Мени антип караба» деди да, буюмдарын чогултуу үчүн бөлмөгө кирип кетти.
«Мындай болорун билчүмүн, — деди Варя, — жашырып койдум. Сен кетээринди билдим. Анан ал коркуп кетти.
— Таң калыштуу эмес. Мен кетсем акчаны албайсың. Анда бул цирктин эмне кереги бар эле? – деп жооп кайтарды Тимур, кийимдерин баштыкка шашып ыргытып.
— Уккан жоксуңбу? Ал кыйкырып кете берди. Катуу, истерикалык — Мен сени сүйөм дедим.
Тынч, Варя. Сөздөрдү текке кетирбе. Шаарыбызда канча кредиттик адистер иштейт билесизби? Балким, алар Владдын ашканасында сейрек коноктор болушат, бирок үмүтүңөрдү үзбөгүлө. Качандыр бир күнү сөзсүз түрдө бактылуу болосуң.
Аны сайып алгысы келип, бирок жүрөгүн кесип алды. Аны элестетпеген жакшы. Жана билбейм. Жалгандары менен тозокко кирсин.
— Тимур, — Варя ага жабышып, аны токтотууга аракет кылды, бирок ал чечкиндүү болду. Бардык сезимдерди жана эмоцияларды өчүрдү. Ал робот сыяктуу батирдин ичинде кыймылдап жүрдү.
Анан акырында чыгууга келди. бурулду. Албетте, бекер. Тимур Варяга коштошуп карап койду. Мунун аягы экенине ишене албадым. Жек көргөнгө аракет кылдым, ишке ашкан жок. Ошентип, ал жүрөгүндө терең көңүлү калып, буттары менен кетип калды.
Тимур мейманкананы ижарага алып, бирок жалгыздыкка чыдабай барга түшүп кетти. Абдан жакшы жер, тынч. Ал столго отурду.
— Эки текила.
Бирден. Анан маанайы көтөрүлүп кетти. Бирок бүгүн иш пландагыдай болгон жок. Ал жерге кирпич түшкөндөй жанга оор.
— Дагы эки ичели, — деп барменден сурап, дароо мукам үн угулду.
— Ой, бирөө чоң кыйынчылыкка кабылган окшойт? — Сырдуу жылмаюулуу татынакай кыз ага бурулуп, бурулуп. Тимур ошол эле секундда эсине келди.
— Э… жок, — деп барменге кайрылды, — жетишет.
Көйгөйүңүздү барга таштабаңыз. Көрсө, бул чоң кыйынчылыкка алып келиши мүмкүн. Аны менен жетиштүү.
