2-БОЛУМ
А Асел ичиндеги
баласынан башка эч кимди
ойлобойт эле, дуйнодо ишенген
адамын, эн жакын деген адамын
ушундай кыйынчылык кезде жок
болсо, анда жашоонун кызыгы
эмне? Мен эч кимге ишенбеймин
деп, кубуроно жол бойлоп кете
берди…
Жол боюнда эскилиги жеткен
кийим кийген, оймо чийме
жаздыктарды алдына коюп алып
сатып олтурган кемпирди коруп
боору ачып кетти, себеби эшик
аябай суук эле, март айы келсе
дагы жер бетинде каар кете элек,
аны жалдырай карап турган Асел,
устундогу курткасын чечип
кемпирдин устуно жаап койду,
журогу жылый, козуно жаш алган
кемпир, рахмат кызым озун кийе
бер ушуйсун деди… Эмне
балдарыныз жокпу эне? Деди
Асел… Жок каралдым, балдарым
болсо ушинтип олтурат белем,
убагында жаштык кылганмын,
боюмдагы баламды
алдырып,
андан кийин торобой калганмын, а
торобосон эч кимге керегин жок
экен, эми карачы, мынтип суукта
мына жаздыктарды оз колум
менен тигип эптеп кунумду кором…
Мен бугунку кунум менен гана
жашаймын, эртен эмне болоорун
билбеймин, менин келечегим жок
качан олот экенмин деп эле
олтурамын, олсом мени ким комот?
Деп козундогу жашты аарчыды…
Аселдин дагы козунун кыйыгынан
жаш кетти… Билесизби эне мен
азыр баламды алдырганы бара
жатканмын, торогум келет бирок
ата энемдин бети жер караарын
билип баш тартмакчы болгонмун…
Бирок сиздин айтканыныз, мени
ойлондуруп койду… Мен тороймун
балада эмне куноо деп
жылмайды…Аселди копко
тиктеген эне, жур кызым менин
уйумо жур мен сага жардам берем,
дагы да бир наристенин омурун
экоолоп сактап калайлы, качанкы
бир кетирген катам учун окуномун,
эми сага жакшылык кылгым
келет… Бул баландын кимден,
эмне болуп жаралганы маныздуу
эмес азыр, эн башкысы балан аман
эсен болсун кызым… Али сага коп
жакшылык алып келет мен сезип
турам бул наристен ак жолтой
болсун деди… Аселге эне эн жакын
адамы болуп калды, уйуно алып
барып куйполоктоп болгон
нерсесин дасторкон усутуно
койду… Уйу жупуну болгону менен
аябай жайлуу, жана турдуу оймо
чиймеден жасалган кездемелерге
толтуруп коюптур… Ангыча торку
уйдон узун бойлуу, жашы
отуздардагы жигит чыгып Асел
менен сылык гана учурашып
сыртка чыгып кетти… Асел тан кала
энени ал Ким дегенсип суроолуу
карады… А ал менин бакма балам,
балалуу болбогон сон балдар
уйунон багып алдым, окуттум
аябай зирек эле, бирок аял Алды
анысы оорудан каза болгон сон,
ушинтип ичип кеткен, баарибир оз
баландай боло албайт экен да…
Мени деп куйбогону ошол да, ушул
балам бакса мен кочого чыкмак
белем. .
Асел кызыга аялы эмнеден каза
болду?
Келинчеги аябай ак конул жакшы
келин эле, уулум аябай суйот эле…
Боюнда болгондон кийин, айыкпас
дартка кабылды, озу менен кошо
ичинде баласы дагы кетти, а
уулума ал каттуу сокку болду, мына
эки жылдан бери онолбой жатат, а
мен умутуму дагы узуп койгонмун
деди эне жашын аарчый…
— Окунучтуу экен, эне
кайгырбаныз… Уулунуздун суйуусу
аябай кучтуу экен, кызык
ошондой суйуу азыр бар бекен деп
Алмазды ойлоп жини келе тушту…
Эртеси Асел энени базарга
чыгарбай койду, эне кун
жылыгыча эч Жака чыкпай эле
коюн, менде кичине акча бар,
ошону иштетебиз деди… Алла
ыраазы болсун кызым, болбосо
тизелерим какшап турган деди…
Уландысы бар
