Тыныгул экөөбүздү Майрам менен Аргендин үйлөнүү тоюнун мааракесин белгилөөгө чакырышкан… 45 жыл бирге, конокторду, өзгөчө биз сейрек жолуккандарды чакыруу үчүн эң сонун учур. Келинчегим экөөбүздү башка шаарга тойго барышыбыз керек деп да токтоткон жок. Майрамдан кийин бир нече күнгө келип, бир аз калууга чакыруу алгандыктан, биз бир мүнөт да шектенбей, өз убагында келдик …

Мен майрамдын өзүн сүрөттөп бербейм, бирок ал (менин стандарттарым боюнча) эң сонун өттү. Коноктордун баары кафеде же ресторанда эмес, окуянын каармандарынын жеке үйүндө, тагыраагы, үйдүн жанындагы жайлуу беседкада чогулушкан. Жаратылыш да, атмосфера да, тамак-аш да — баары сонун экен… Эми көчөдө караңгы кирип калган эле, чакырылгандар үйгө кетишти, биз 6 гана калдык — үйдүн ээлери, алардын уулу. Бектур колуктусу Венера жана Тыныгул жана мен. Мына, Арген менен сүйлөшүүгө мүмкүнчүлүк болду… Кыздар дасторконду жыйнап, анда-санда беседкадан үйгө, кайра артка чуркашып, Бектур телефон менен сүйлөшүп, бакчаны кыдырып, Арген экөөбүз отурдук. башкалардан алыстыкта ​​күн шезлонгуна түшүп, сүйлөшүүгө ниеттеништи.

«Дамир гана келе албаганы өкүнүчтүү, бирок баары жакшы болуп кетти окшойт…» деди Арген бир аз кайгырып, бирок жылмайып.
-Дамир тууралуу айтсам… Улуу балаңар эмнеге келбей калды? Мен кызыксыз сурадым.
— Ооба  Австралияга ошентип кетип калга, ошондон бери көрүшө элекпиз… Ооба, канча жолу көрүшкөнүбүздү бир колдун манжаларында санап турсаңыз болот… — деп жооп берди Арген. “Арыздануу күнөө болсо да, ата-энеңди бир күн болсо да унутпайсың… Скайп аркылуу бат-баттан баарлашабыз… Мына, карыганда бизге үй…
– Ооба, уулдарыңарды кемчиликсиз чоңойттуңар! Айткандай, сенин тукумуңда… – деп сөзүмдү олуттуу түрдө уланттым.
— Билесиңби,Белекович, бирок мен чоңойгон сайын алардын тарбиясында бир нерсе туура эмес болуп жатат го деп ойлой берем… — Арген капалуу үшкүрүнүп сөзүмдү бөлдү.
— Эмне туура эмес? Бүркүттөр кандай чоңоюп калганын карачы! Карыганда дагы эмнелерди сагынасың? Мен абдан кызыгуу менен сурадым.
— Неберелер! Неберелери, Белекович… Ооба, келиндер да… — деп жооп берди досум эмнегедир кыйнап.

– Мейли, неберелер да келер нерсе экен, өзүң билесиң да… – дедим сооротуп койгонсуп.
— Ооба, өзүмдү күнөөлөйм, Белекович… Ооба, менин бардык сөздөрүмдү, буйруктарымды уулдарым ушинтип түшүнөөрүн ким билген… — деп улантты Арген. – Биздин үй-бүлөдө канча муун ажырашкан жок… А мен турмуш курсаң, бир жолу өмүр бою… Ооба, аялды тандоо керек деп тарбияланганмын. , мушташкан кыз катары, байлыкта да, жакырчылыкта да … Түшүнөсүңбү?
— Кана, эмне болду? Туура позиция окшойт… – деп сурадым таң калып.
— Ооба, Дамирдин улуусу издеп жүрөт дейт… Ал 43кө чыкты, бирок дагы эле издеп жүрөт… — деп жооп берди досум. — Ал эми кичүүсү көбүнчө текшерүүлөрдү уюштурат … Чекеси 37де, ал …
Венера жөнүндө эмне айтууга болот? – деп сурадым мен башымды ийкеп, беседкада ызы-чуу жүргөн кызды көздөй ийкедим.
«Ой, балдардай эле, Кудайга ант болсун…» Арген эмнегедир кыйнап жооп берди. — Бирок Бектур баарын баштады, эми … А түгүл айтып коюу күлкүлүү жана уят…

— деди Арген, Бектур бизди көздөй тез жылып баратканда. Телефон менен сүйлөшүп бүтүп, бизге кошулууну чечти окшойт.

– Мен кийлигишпеймби? Же бул жерде кандайдыр бир сырларыңыз барбы? – Бизге жакындап, Бектур сурады. — Жашыруун болсоң, мен кыздарга барам…
— Отур, — деп кыска жооп берди Арген уулуна, — алар бизсиз эле башкарышат … А эгер бизге керек болсо, алар чакырышат …
— Венера экөөңөр кандай сулуу түгөй экениңерди талкуулап жатабыз… — Маекти улантууну чечтим.
— Ооба, жубайлар гана, бул учурда күйөөсү менен аялы мындай эмес… — Арген капалуу жана олуттуу билдирди. — Жок дегенде бир уулумдун тоюнда качан сейилдеп чыгам? Неберелер, карыларды качан ыраазы кыласыңар? Сиз 37 жаштасыз, Венера 34 жашта, убакыт келди…
— Ата, жакшы, мен жакында деп үмүттөнөм … — Бектур оптимисттик жооп берди.
«Эми, ишенбесеңер, – деди Арген, – жок дегенде Белековичтен сурап көр… Ал да айтып берет, бул балалык, өзүмчүлдүк… Ал жерде эмне кылып жатасың? .. Мен дагы ойлоп таптым …

Бектурга басым жасадык деп айта албайм, бирок ал айтты, мага жашоодон бир аз күлкүлүү окуя окшойт, дароо эле алыс… Атасына каршы чыккысы келбедиби, билбейм. , же аны сыйлагысы келди… Бир нерсе айкын болду – окуя менин оюмду билүү үчүн эмес экени анык… Бирок мен үчүн баары бир… Эң негизгиси кандай экенин билүү эле. текшерүүлөр бар эле… Арген менен Бектур мени абдан кызыктырды… Эми, жигит окуяны баштоого даяр болчу, ошондуктан досум экөөбүз унчукпай, уга баштадык.

«Мына, ата, сиз муну эркелетип жатат дейсиз… Бирок сиз бала кезиңизден эмне дедиңиз эле? Жубайлардан урушуп жүргөн кызды издөө керек! Ал кетпей, сол жагын караган жок, балдарын адекваттуу тарбиялап, колдоо көрсөтүп жүрдү… Айтпады беле? Өзүн, атасын, чоң атасын, таякесин үлгү катары көрсөттү… Ооба, сенин убагында мындай мушташкан кызды табуу оңой эле… А мен аны азыр кайдан табам, чыныгы аялды жана ушундай… кылуу? Турмушка чыгып, анан анын күнүмдүк турмушта, жашоодо кандай экенин билиңиз? Андай болбосочу? Ажырашуубу?

Кичине кезиңизден бери сиз Дамир экөөңүздөр мага чыныгы аял кандай болушу керек экенин айтып келесиздер… Ооба, биздин апабыз эң сонун үлгү… Анан мен эң жакшы жол – абитуриенттерди дароо текшерүү деп чечтим, ал тургай биз текшергенге чейин. ЗАГСта… Бул жаманбы? Карачы, канча талапкер четке кагылды… Биринчи “тапшырма” боюнча текшерүүлөрдү кимдир-бирөөлөр таштады… Айт, ата, аларга үйлөнбөй калганың жаманбы? Мен ушундай чечимге келдим – сынактан өткөнгө турмушка чыгам! Ооба, балким, бул келечектеги каталардан куткара албайт, бирок үй-бүлөлүк мамилелердин башталышында сизге ишеним берет…

Анын үстүнө, таза аялдык нерселер үчүн сыноо чыгат … Мен эч кимди асфальтты же руданы казганды үйрөнүүгө мажбурлаган жокмун! Мен издеген чыныгы аял жок дегенде экономикалык жактан болушу керек эле… Бул жаман талаппы? Ач көздүк эмес… Бул да реалдуу эмес талаппы? Ыймандуу… Же ишенимсиз жакшы үй-бүлө болобу? Болду… Демек, менин текшерүүлөрүм нормалдуу! Ооба, жана иш жүзүндө бул кыйын эмес, ал тургай, кээде кызыктуу … Бул жерде, мисалы, Венера менен кандай болгон …

Досторубуздун бири менен конокто жолуктук… Көрсө, экөөбүз тең жалгызбыз. Ошентип достор экөөбүздү жаныбызга отургузуп, анан ачык эле ээрчитип кете жаздады. Билбейм, балким Венера мени чындап эле жактырып калгандыр, же эмнеге башка бирөө билеттир… Негизи биз жолуккан майрамдан кийин жолуктук… А менде өз оюм бар… Сен гана кам көрө аласың. татыктуу адамдын! Мен чектер менен татыктууну эсептеп чыгууну максат кылдым … Ошондуктан, мен дагы мурунку абитуриенттер сыяктуу өзүм үчүн ушундай тесттерди уюштурдум …

Иш күндөрү бир-эки жолугушуу, анан ишемби күнү аны үйүнө конокко чакырышты… Чай ичтик, анан мен телефон чалганга бардым… Мен анын ашканасына кайтып барсам, достор чалыптыр, чындап эле каалап жатышат дешти. зыярат кылуу, а азыр… Ооба, ал үйүнө кетүүгө камданып жатканча, ага өтүнүч сыяктуу көрүндү: «Аялдардай жупуну дасторкон жайып коёсузбу? Муздаткыч бакалавр, бирок кичинекей той үчүн тандоого көп нерсе бар … «. Венера анын үстүнөн соттук териштирүүлөр жана текшерүүлөр башталганынан шектенбей, макул болду. Ашкана анын карамагында экенин айтып, кайда жана эмнем бар экенин кыскача көрсөтүп, бир-эки сааттан кийин келем деп сөз берип кетип калдым… Мен өзүм, досторум менен жолугуп, пенсияга чыктым.. Ошондо Венера канча кишиге дасторкон жайышы керектигин сурады…

Бир-эки кызматкерди ээрчитип, дээрлик 3 сааттан кийин үйгө келдим… Босогодон мурунтан эле даамдуу жыттанып турду… Жалгыз жыттар үчүн бир упай алган десек болот… Болгону, даамын баалоо. Венера өзү, бир аз уялып, үйгө кетүүгө даярданып, эркек компаниянын эс алуусуна тоскоол болбошу үчүн, мындай деди: … Ал чогуу тамактанууну сунуштады, анан мени үйгө алып кетти… Майрам жөнүндө айтсам… Бул жерде бир нерсе бар эле… Ал мурда менин текшерүүдөн өткөндөрдүн баарынан ашып түштү… Эмне болду? алар, ал бардыгын бириктирип алды! Баарынан бир аз, бирок дасторкондо түзмө-түз көп тамак бар экен… Ал эми биз келгенде мешке дагы бир нерсе бышырып жаткан экен. «Этти эритүү үчүн көп убакыт кетти, бир аз убакыт болгон жок, бирок эң көп дегенде жарым саатта баары даяр болот», — деди ал уялып.

Дагы бир нече жума коомдук жайларда сейрек жолугушуулардан кийин мен ага табиятта эс алууну сунуштадым. Бирок токойго же бирөөнүн дачасына баруу анчалык деле оңой эмес. Жана түз чыныгы табиятка. Сунушту романтикалык капкак менен кийгизип, ал түзмө-түз аны чатыр менен дарыянын жээгиндеги шаардын четиндеги терең аймактарга сүзүүгө азгырган. Ишемби жана жекшемби күндөрү болсо да. Балык кармайм, оттун жанына отурам… А аба, табият, цивилизациядан алыс. Адатта, ушул этапта, тагыраак айтканда, мындай биргелешкен эс алуудан кийин, талапкерлердин көбү кетип калышты. Кантсе да, мен талашып-тартышып жаткандай — бул жерде мен ачык айтканда, бир таш менен эки канаттууну өлтүргөнүмдү эске алыңыз. Биринчиден, чатыр — ошол эле батир. Ошентип, өзгөчө кырдаалда карап көрөлү, адаттан тыш кырдаалда, андыктан үй чарбачылыгын карап көрө аласыз. Экинчиден, «таттуу бейиш менен жана алачыкта» деген сөз чындыгында чатырда дем алыш күндөрү жөнүндө болбосо да, бузулганын карасаңыз болот. Көпчүлүгү ошол замат ыңгайсыздык жөнүндө ызылдай башташты, ж.б. Венера сынактан өтүп, 5ке тапшырып гана тим болбостон, чоң ырахатка да ээ болду… Ошондон кийин өзү дагы бир нече жолу кайталоону суранды. Ал эми бизде жылуу мезгилде мындай сапарлар дээрлик салтка айланып калган.

Досторумдун жана курбу кыздарымдын жардамы менен Венеранын кызганычын да, ишенимдүүлүгүн да текшердим… Ал тургай, биринчи жолу эмес, досторумдан бала күнүн сураганым үчүн (текшерүү үчүн, ата-энем жок дегенде баласыз эс алышты. алардын күнү), мен эненин инстинктинин жаралышын жана анын балдарга кандай мамиле кыларын текшердим. Мен эч качан ачык балдарды сураган эмесмин, чынын айтсам, мындай балдар азыр коркунучтуу, бирок 7-10 жаштагы балдары бар достор көп. Кыскасы, бир гана өкүм бар болчу — ал сыноолордон катуу өттү! Болду, мен ойлойм! менин!

Ал убакта, эгер айта турган болсом, экөөбүздүн чогуу жүргөнүбүзгө дээрлик бир жыл болду. Бир-эки ай чогуу жашадык. Макул, мамилебизди мыйзамдаштырууга убакыт келди деп ойлойм. Ал күндү, тагыраак айтканда, кечти тандап алды да,… Өзүнүн тандоосунун жана ага болгон мамилесинин олуттуулугун көрсөтүүнү чечип, мындайча айтканда, сунуш киргизе баштады.

— Венера, сени менен олуттуу сүйлөшөм… — Анан баштадым. — Чогуу жүргөн убакта менин олуттуу, бекем, ишеничтүү адам экенимди байкадың… Мен эч качан шашылыш чечимдерди кабыл албайм жана бардык чечимдерим абдан тең салмактуу… Ошондуктан мен сиздерден суранам сунуш олуттуу. Экөөбүз жолуккан убакыттын ичинде мен баа берип, текшерип, сынап келем жана… Сиз мен үчүн идеалдуу экениңизди ишенимдүү айта алам… Ошондуктан …
Бул үйлөнүү сунушубу? Венера менин сөзүмдү кескин бөлдү.
— Ооба! – деп иштиктүү жооп берип, сунуштун негизги символу – шакекти алып чыктым.

— Ооба… — деди Венера кызыктай. — Сен романтиксиң, кийиз өтүктөй. Кыз жылмайып кошумчалады. — Кандай сыноолор бар? Чынын айтсам көбүрөөк билгим келет…

Мына мен Венерочка менин өмүрлүк жар тандоодогу кылдат мамилеимди баалайт деген ишенимдемин, алар айткандай, бардык маалыматты таштады. Сыноо болгон бардык фактылар тууралуу эмоционалдуу окуяга кубанып жатып, Венеранын укканда кандай таң калганын өзүм да байкабай калдым. Бирок мен жайлоону ойлогон да эмесмин … Мен үй-бүлөлүк мамилелерди сырлар жана кемчиликтер менен баштоонун кереги жок деп чечтим. Сүйүктүүм суроо менен, сын-пикир менен үзгүлтүккө учурабаган аңгемемдин аягында өзү тынчып, таң калганы жылмаюуга алмашты.

— Ошондуктан, — деп бүтүрдүм окуямды жыйынтыктап жатып, — сиз мен үчүн эң чыныгы аял, күрөшкөн дос жана идеалдуу жар экенсиз деген тыянакка келдим. Ушундан улам… — Мен столдун үстүндө калган шакеги бар кутуга кайра жете баштадым…
— Күтө тур… — Олуттуу жана кандайдыр бир жол менен шайтан менен, — деди Венера. — Ооба, азыр мен сага ылайыктуу экеним айкын болду… Тагыраагы, бул эчак эле түшүнүктүү болчу, бирок СЕН эмнеге антип ойлойсуң эми… А сенчи?
— Эмнени айткың келип турат? «Эч нерсеге түшүнбөйсүңбү» деп сурадым.
— Кана, кандайсың? Мен бул жердемин, өткөн сыноолорго караганда, чыныгы аял… — Ишенимдүү, бирок кичине ыраазы жылмайып, Вероника. «СЕНИН мен үчүн туура экениңдин далили кайда?» Сиз чыныгы эркексизби?
— Мейли, кантип… — Мен кыздын сөзүн чаташтырууга аракет кылдым.
«Менин чеким бүттү деп жаткандан кийин, сеники азыр башталып жатат деп ойлойбуз…» Кыз жылмайса да олуттуу сүйлөп жатканы көрүнүп турду. — Бул такыр эле адилеттүү болбосо да… Мени сынап, сынап жатканыңызды билбептирмин, бирок билесиз… Бирок… Мааниси жок деп ойлойм… Мен ошентип Тестти бүтүрөм, андыктан үйлөнүү сунуштарынын суроолоруна кайрылалы.

Бул Венерадан сунуш катары эмес, ультиматум катары угулду… Бирок мен эмне кылышым керек? Ал идеалдуу! Мен жоготкум келбейт! Мен башкасын таба албайм! Анан эмне, мен ага чыныгы эркек экенимди далилдей албаймбы? Мындайча айтканда, ал үчүн идеалдуу түгөй эмне! Мен ушунун баарын ойлоп жатканда, Венера, «мен бир мүнөткө» деп, балконго жөнөдү … угам — алар менин шаймандарымды ызылдашат … стандарттык — мык же текче илип … Вероника, ошол эле учурда, бейпилдик менен балкондон чыгып, дааратканага бет алды … Мен угуп, соккулар болуп жатат, анан «жарык», анан «чыгыш» … Мен шашып кирдим. ванна … Мен учуп кирдим, ал эми Венера жөнгө салынуучу ачкычтын акыркы соккулары менен ваннадагы кранды бүтүрдү … Айталы, ал ушунчалык бурулуп, аны калыбына келтирүүгө болбойт … Суу фонтандары жок, түтүктөр кеткен дубалдан, толкундуу суулар …

«Кымбаттуум, бул жерде кран менен көйгөйлөр бар, — деди Венера тынч карап, мага кайрылып, «бирок сен аны тез эле оңдойсуң, биз менен экономикалык сенсиң… Же жокпу?

Ал жерден менин колдорум чоңоюп бараткансыйт, бирок… Сууну өчүрүп, миксерге бардым… Биринчи жолу ушундай кылышым керек эле… Миксер гана эмес… Ал эми азабым бүттү деп ойлосом, базардан товарды туура тандаганды үйрөнүп (мурда композицияны окуп), эркектердин үй жумуштарын кылып ж.б.у.с. сарамжалдуулукту гана далилдеген экенмин. Мага эки айдан бир аз ашык убакыт кетти…

Анан Венера чыныгы эркек эр жүрөк, романтик болуш керек деди… Ооба, анын көз карашы боюнча… Ал бизде чындыгында романтика жок экенин кыйытып, жадакалса мен ага сунуш да бергем, кийин жалдап жаткандай болдум. толтурулган анкетаны окуу. Жыйынтыгында романтикалык кечелерди уюштурууну үйрөндүм, ал тургай романтикалык тасмалардан кандайдыр бир ырахат алам.

Дегеле, сыноонун аягы ушул экен деп ойлогон сайын, кийинкисинин башталышы экен. Азыр мен жаңы этапта турам. Кантип менин оюма келбегенин билбейм… Бирок, Венера, молодец! Ал байкап калып… Сурайт, пенсияга чыкканга чейин катардагы юрист болуп, таякеңдин колунда иштейсиңби? Эгер өзгөчө болсо, эмне үчүн келечекти ойлобойсуң? Оо, байланыштар бар, өз бизнеси жөнүндө ойлонууга убакыт жетпедиби? Арадан дээрлик бир жыл өттү… Мен профессионал катары да, адам катары да өз жөндөмдүүлүгүмө болгон ишенимди арттырдым. Иниме дагы бир жолу рахмат — башында каржы жагынан жардам бергем. Бирок азыр мен ишимде эч кимге көз каранды эмесмин, тескерисинче, алар мага көз каранды…”.

— Эркектер, сырыңды айткылачы? – Бизге жакындап келе жаткан Венера жайдары сурады. — Үйгө ошол жерде таттуу дасторкон чогултканбыз, чардак менен торт каалайсызбы?
«Биз сени каалайбыз», — деп жооп берди Бектур дароо жана шезлондон тура баштады.
«Жана биз каалагандай, — деди Арген уулунун артынан, — бирок бир суроодон кийин гана …
— Мага? – деп таң калган Венера сурады.
— Сага, кызым… — деп жооп берди Арген негедир аталык кылып. — Бүркүт меники, сиздин стандарт боюнча дагы канча текшерүүдөн өтөт? Тойдо качан АЧУУ кыйкырам?
— Текшерүү? – дээрлик күлүп кайра сурады Венера. Кандай текшерүүлөр жөнүндө айтып жатасыз?
— Венерочка, ооба, мен баарын билем… Эми бул бир эле мен эмес… — Мени карай башын ийкеп, сөзүн улантты Арген. — Мен сиздин мамилеңизге кийлигишпейм жана Майрамга жол бербейм, бирок убакыт келди …
— Арген, — деп сөзмө-сөз каткырып күлүп, Венера жооп берди, — сыноолорду, сыноолорду сенин уулуң көрүп жатат. Ал эми үйлөнүүгө чакырбайт, ошондуктан той жок …
— Кандайча?! – деп таң калган Бектур үнүн бийик чыгарып сурады.
«Ооба, мен сага эмне дедим? Кыз жылмайуусун улантты. — «Мен тестти ушинтип бүтүрдүм, эми кол менен жүрөктүн сунуштары боюнча суроолорго кайрылалы.» Ошентип болдубу?
— Демек! – Бектур ишенимдүү жооп берди.
«Сиз менден текшерүүлөр бүттүбү же жокпу деп сурадыңыз беле?» – дагы эле жылмайып, акырын сурады Венера.
— Жок, бирок… — Бектур түшүнө албай бир нерсе айткысы келди. — Эмне? Бүттүбү?
— Ооба, миксерди алмаштыргандан кийин да… — Муну айткандан кийин кыз катуу күлүп жиберди.
— Мейли, кантесиң… — Бектур чындап эле башын айлантканы билинип турду. — Калгандарычы? Бул эмне?
— А бул, Бектур, мээримдуу аялдын күйөөсүнө көрсөткөн жардамы… — Венера буга чейин эле олуттуу жооп берип жатты. – Сыноолорду ушунчалык кааладың, мен баш тарта албадым… Тагыраагы, бул сыноолор деп ойлодуң…

Эч нерсени түшүнбөгөн Захарды карап, Арген экөөбүз да каткырып күлүп жибердик. Шетелден туруп, Арген жанында турган уулун далысынан таптап, көзүн кысып койду…

— Андай болсо, — деп жыйынтыктады Арген, — бүгүнкү чай ичип бүткүчө үйлөнүү үлпөтүнүн күнү аныкталсын деп… Анан сенин романтикалык сунуштарың… Үйдө… Жалгыз…

***

Башка бирөөнүн үй-бүлөсү караңгы дешет… Бул жерде кантип бала кездеги кылык-жоруктарды айыптайсың же ушуга окшогон сөздөрдү айтасың? Ооба, эки чоң киши! Ооба, өнөктөш тандоодо стандарттуу эмес мамиле! Бирок, бул башкалардай болбосо, бул туура эмес дегенди билдирбейт? Эң негизгиси баары ыраазы болуп, бактылуу болушту… Же мен жаңылып жатамбы?