Мисирлик күңдөр жубайымдын тазалоо иштерин баалашкан.
Кызматчы керебетте отурат.
Эркек апасына окшош аял издейт дешет. Жеке мен муну өмүрлүк жар тандоого келгенде түшүндүм. 32 жашка чыккандан кийин мен үй-бүлө куруу жөнүндө олуттуу ойлоно баштадым жана дароо идеалдуу болочок жубайым табуу көйгөйүнө туш болдум. Балалыгым таза, тазаланган батирде өткөнүнө көнүп калдым, ал жерде дайыма жаңы бышырылган тамак-аш бар, апам жылмайып, бардык нерседе атама баш ийип, бардык аракетинде колдоп турган. Ооба, мен өзүмө дал ушундай аял тапкым келген.

Атүгүл тааныштарымды да издөөгө тарттым, эгер горизонтто менин идеалыма туура келген адам чыкса кабарлашсын деп сурандым. Ал эми жаш курагына жана сырткы келбетиндеги кээ бир жалпы өзгөчөлүктөргө келсек, менде эч кандай өзгөчө талаптар болгон эмес. Эң негизгиси, кызды тил алчаак аял-кожойке кыла турган жеке сапаттар, ал мени эксплуатациялоого жана акча табууга шыктандырат.

Издөө башталганына жана үйлөнүү тоюбузга чейин эки жылдай убакыт өттү. Мен Гулмираны дээрлик кокустан жолуктурдум — өзүмдүн үйүмдүн лифтинде. Ал апасынын өтүнүчү менен чоң энесинин досуна конокко келип, жеке бакчасынан жаңы тамак-аш алып келген. Жумшак, эрке эмес, эмгекчил жаш элеттик кыз жүрөгүмдү дароо эле багынтты (албетте, алгач мен анын табигый сулуулугуна ал жерде эч кандай боёнбостон, ал жакка кетип калчумун, калганын бир нече жолу сүйлөшүп, ата-энеси менен жолуккандан кийин билдим). Ага турмушка чыгуу мүмкүнчүлүгүн колдон чыгаргым келбей, эки айдан кийин үйлөнүү тоюна чейин чогуу жашоону сунуштадым. Гулмира кол менен жүрөктүн сунушун кабыл алган, бирок ал үйлөнүү тоюнан кийин гана чогуу жашагысы келген. Ошол боюнча алар макул болушту.

Мен чындап каалаган нерсемди алдым — батир ар дайым түзмө-түз жалап, ар күнү кечинде мени укмуштуудай даамдуу кечки тамак күтүп турган, ошол эле учурда Оксана мага эч качан каршы келген эмес. Ал тургай, өзү жакшы көргөн handmade (акчанын кереги жок болсо да, мен эң сонун акча табам) кошумча акча таба алган. Анын жүзү жана достору үчүн мен ар дайым менин аялымдын түз маанисинде баа жеткис экенин айтчумун, бирок … бир жолу ал чындап бааланган.

Үйлөнүү тоюнун биринчи жылдыгы эмес, мен идеалдуу жубайымды Египетке саякат менен кубантууну чечтим. 28 жашында өз жеринде деңизде да болбогон кыз үчүн чет өлкөлөргө баруу сыйкырдуу жана ишке ашпай турган нерседей сезилди. Кеткен учурга чейин ал көптөгөн сайттарды изилдеп, мүмкүн болушунча өлкө, негиздер, каада-салттар ж.б. Бул анын мотивациясы: «Мен сени шерменде кылгым келбейт. Кайда, ким менен өзүмдү кандай алып жүргөнүмдү билбейм. Мен үчүн, атүгүл чет өлкөдө да кызарып кетишиңди каалабайм».

Жалпысынан белгиленген саатта биз Египетте болдук. Гулмираны баары таң калтырды жана таң калтырды – биринчи учактын учушу, пальмалар, мейманкананын фойесинин кооздугу, биздин бөлмөнүн чоңдугу, бассейндин көгүлтүр суусу жана, албетте, деңиз. Гульмиранын жанында өзүмдү ар дайым чыныгы эркектей сезчүмүн, бирок бул сапарда мен дагы канаттарды өстүрдүм – мен жубайымды анын баладай ырахаттанып, азыркы башка көпчүлүк кыздар деле байкабай турганын көргүм келди.

Эң парадоксалдуу нерсе, бул жерде да Гулмираүй жумуштары жагынан эс ала албады. Ал күн сайын импровизацияланган каражаттар менен биздин бөлмөнү тытып алчу. Баардыгы жана бөлмөнү тазалоо да камтылган деген менин ишендириштериме Гулмира: «Бул ыңгайлуу эмес, тазалоочу айым келет, бирок бул жерде кир» деп жооп берди. Тейлөө кызматкерлери жумуш үчүн бир доллар калтырышы керек экенин Интернеттен окуп, Гулмирабиз пляжга же экскурсияга барганга чейин күн сайын төшөккө америкалык акчаны таштап кетчү.

Бөлмөгүбүздө кызматчылар бар экенин эки критерий боюнча гана билдик – жаңы сүлгүлөр пайда болуп, төшөктөн биз таштап кеткен доллар жоголуп кетти. Болбосо, Гулмиранын буйругу бөлмөгө марафет орнотуу үчүн кызматкерлерден кошумча күч-аракетти талап кылган эмес.

6 күн 5 түн эс алганы бардык. Убакыт билинбей учуп өтүп, Египеттеги акыркы күнүбүз келди. Мейманканадан чыгууга дагы бир нече саат бар эле, биз аны бассейндин жанында өткөрүүнү чечтик. Гулмира менден 10 мүнөт мурун бөлмөгө кайтып келди (акыры дагы бир бекер коктейль ичүү үчүн барда көпкө отурдум), бөлмөгө киргенде аялымды ыйлап жатканын көрдүм. Эмне болгонун жана аны ким таарынтканын түшүндүрүп берүү өтүнүчүмдүн баарына ал керебеттин үстүндөгү кичинекей үйүлгөн акчаны гана көрсөттү. Көзүнө жаш муунуп, ал акча биздики эмес экенин, кантип бул жакка келгенин билбей турганын түшүндүрүүгө аракет кылды. Жолго чыгууга аз убакыт калды, акчанын ээсин кантип издөө керек? Оо, жакшы Гулмира жаным. Мен азыр кызматкерлерге телефон чалып, алардын кеңештерин ким жоготкон же унутуп калганын билем деп убада бергенден кийин гана аны тынчтандырдым.

Кабыл алуу бөлүмүнө телефон чалгандан кийин, 5 мүнөттөн кийин бөлмөбүздө кызматчы кыз болду. Ал мага окшоп англис тилинде эркин сүйлөчү жана аны менен баарлашуу жана суроолорду берүү мен үчүн оңой эле. Гулмира унчукпай ага биздин түшүнүксүз маектешибизди угуп (жакшы, ал англис тилин билбейт, эмне кылсаң болот) жана күттү.
м жагдай чечилет. Диалогдун аягында кызматчы кыз экөөбүз күлүп жибердик, мен ага 6 долларлык купюраларды бердим, алтургай аны бир аз көтөрүүгө көндүрдүм. Анан Гулмирага баарын түшүндүрүп берди. Биздин өлкөдө эле эмес, бирөөнүн тапканын талап кылбай, өзүнүн тапканын гана алууга даяр боорукер, адептүү адамдар бар. Көрсө, биздин Гулмирам баарын өзү тазалагандыктан, кылбаган жумушу үчүн сол долларды алып жүргөнү үчүн алты күн бою абийирибиз кыйнап жүргөн экен. Ал эми кеткен күнү күң абийири жеңди деп чечти жана Гулмиранын эмгеги үчүн биздин 6 долларыбызды калтырды.

Окуя бүттү, аялы тынчыды, бирок досторубуздун баарына айтып бергенге үлгүргөн бул окуя дагы эле эсибизде. Эми баа жеткис жубайым бар десем, Оксанка өзү же досторубуз “жок, баа жеткис эмес, 6 доллар турат” деп айтышат.